wtorek, 31 stycznia 2012

Refleksje na temat życia w Stanach

Bardzo często dostaję zapytania - zarówno we wiadomościach od Was jak i w codziennym życiu - o to jak oceniam życie w USA, czy lubię ten kraj i ewentualnie czy mogłabym komuś doradzić lub odradzić przeprowadzkę. Oczywiście nie posiadam jednoznacznych odpowiedzi na żadne z tych pytań. Takie decyzje czy stwierdzenia uzależnione są od indywidualnych przekonań na różne tematy, tolerancji zjawisk, które na co dzień spotyka się w USA oraz konkretnych możliwości jakie wyjazd otwiera dla każdego z nas. Kilka faktów, z którymi zaznajomiłam się podczas 2,5 letniego pobytu:

"Amerykański sen"

Przekonaniem, które wydaje się być zaprogramowane w głowach wielu ludzi, którzy nigdy nie byli w Stanach (znają ten kraj jedynie z filmów lub byli tu na wakacjach), jest wiara w to, że każdy kto mieszka w USA odnosi sukcesy i ma wszystkiego pod dostatkiem przy minimalnym wysiłku. 

System

USA jest kolebką kapitalizmu i przedsiębiorczości. Promując swego rodzaju naturalistyczne hasło, "Niech przetrwa najsilniejszy", daje nieograniczone możliwości zarobku zarówno absolwentom prestiżowych uczelni, jak i zaradnym przedsiębiorcom oraz wynalazcom, a zarazem nie troszczy się o osoby, które potrzebują wsparcia. Jak łatwo jest się domyślić, jedynie niewielki odsetek społeczeństwa ma predyspozycje, aby stać się milionerem - znaczna większość to po prostu zwykli ludzie, którzy z założenia nie mogą liczyć na darmowe leczenie, pomoc społeczną czy innego rodzaju świadczenia socjalne nawet w najtrudniejszych okresach życia.

Coś w tym jest

Uważam, że z jednej strony perspektywa niespodziewanej nobilitacji, napędzana codziennymi reportarzami o coraz to nowych milionerach, podsyca przekonanie wielu ludzi, że pewnego dnia dołączą oni do grona tzw. top 1%, czyli najbogatszych ludzi w kraju. Z drugiej strony, wydaje mi się, że brak możliwości pobierania długoterminowych zasiłków i strach przed życiem w biedzie motywuje wiele osób do ciężkiej pracy.

Rzeczywistość

Aby zrekompensować stres, złudne nadzieje i doświadczyć namiastki raju obiecanego, statystyczna amerykańska rodzina żyje na kredyt, wydając średnio 20% więcej niż zarabia (US Census Bureau). W ten sposób bardzo łatwo jest, przynajmniej tymczasowo, widzieć świat przez różowe okulary i przyczynić się do kreowania wyidealizowanego obrazu tego kraju...



Praca

Przeciętny wymiar urlopu w USA to 10 dni w roku. Przeciętny roczny dochód gospodarstwa domowego to $50.000, opodatkowany średnio na poziomie około 20%. Na takich warunkach wiedzie się bardzo przeciętne życie. Do osiągnięcia faktycznego sukcesu w USA potrzebne jest dużo szczęścia, wysiłku i dedykacji. Karierowicze często poświęcają życie rodzinne i towarzyskie, aby móc w pełni oddać się pracy.
Obcokrajowcy, którzy potrzebują wiz aby podjąć legalną pracę, najczęściej zatrudniani są w dużych korporacjach z dwóch przyczyn (1) duże firmy często mają swoich prawników i stać je wydatki związane z załatwianiem wiz (2) oferowane pozycje są bardziej stabilne i przeważnie długoterminowe. Pracując w międzynarodowej firmie często można także liczyć na transfer zagraniczny. Pożądani są absolwenci kierunków technicznych -  niewykwalifikowani pracownicy nie mają tu świetlanej przyszłości.

Edukacja

W USA ceni się dobre wykształcenie. Rodzice postawieni są przed wyborami odpowiednich instytucji dla swoich dzieci już od najmłodszych lat. To, czego się nauczą i kogo tam poznają, może zadecydować jak potoczy się ich dalsze życie. Biorąc pod uwagę niski poziom nauczania i problemy wychowawcze z jakimi borykają się szkoły publiczne, wielu rodziców decyduje się wysłać dzieci do prywatnych przedszkoli i szkół podstawowych lub uczy je na własną rękę w domu. 
Idąc na studia nie mamy już wyboru - wszystkie uczelnie są płatne (państwowe od $12000 za rok - prywatne z najlepszą renomą nawet do $60 000 za rok).

Statystyki ekonomiczne

Stopa bezrobocia w USA w ciągu ostatnich dwóch lat wynosiła średnio 9-10%, czyli tak naprawdę niewiele różniła się od tej zanotowanej w Polsce na poziomie 12-13%. Na dzień dzisiejszy 1 dziecko w każdej klasie teoretycznie zagrożone jest eksmisją, ponieważ jego rodzicom cieżko jest spłacać raty długu hipotecznego. W praktyce, bank przejmuje mienie 1 na 200 rodzin, która zaciągnęła dług hipoteczny i nie jest w stanie go spłacić (Mortgage Bankers Association). W efekcie, 1% populacji, czyli okolo 3 milionów ludzi (w tym rodzin z dziećmi), jest bezdomnych.

Statystyki demograficzne

Szacuje się, że około 12-20 milionów ludzi znajduje się w Stanach nielegalnie, przez co nie posiada prawa do opieki medycznej, socjalnej, ani pracy. W 2050, z racji podwajającej się populacji latynoamerykańskiej oraz azjatyckiej, mniejszości narodowe staną się większością (CNN).





Sukces z perspektywy imigranta

Notabene osoby, które nie są urodzone w USA potrafią czasami bardzo zręcznie obejść wiele półapek. Z własnego doświadczenia wiem, że:
- beneficjeńci darmowej/wzglądnie taniej edukacji (którzy nabyli wiedzę i umiejętności, ale nie mają ogromnych długów do spłacenia - w szczególności inżynierowie, pracownicy techniczni, osoby z dyplomem magistra i specjaliści w pożądanych dziedzinach), 
- którzy dodatkowo płynnie mówią w co najmniej 2 językach (ojczystym oraz angielskim), 
- nie boją się wyzwań 
- nie oczekują, że po przekroczeniu granicy USA zastaną raj na ziemi, to osoby, którym w Stanach powodzi się bardzo dobrze. Niestety trzeba się przygotować na podejrzliwe traktowanie w urzędach i bankach, biurokrację i ciągłe udowadnianie ile jest się wart. Małżeństwo z obywatelem Stanów Zjednoczonych czy życzliwość pracodawcy są często drogą do zalegalizowania długoterminowego pobytu - zdobycia tak zwanej "zielonej karty". Uważam, że z perspektywy imigranta do osiągnięcia sukcesu bardzo ważne jest to, aby mieszkać tu wystarczająco długo, by zrozumieć mentalność Amerykanów, a przy tym nie stać się jednym z nich i wciąż myśleć poza ogólnie przyjętymi normami. Wielu imigrantów ma naprawdę duży zapał do pracy oraz mnóstwo oryginalnych pomysłów na biznes, czy choćby samo życie. 


"Jeżeli nie stworzysz własnego planu na życie, prawdopodobnie znajdziesz się w planie kogoś innego.
Zgadnij, co w nim dla Ciebie przygotowano? Nic specjalnego." [ Jim Rohn ]


Zainteresowanych odsyłam do podobnych postów, w których piszę na temat życia w Kalifornii [KLIK] i samym mieście Los Angeles [KLIK].


niedziela, 29 stycznia 2012

Anonimowi

Świetne zdjęcie, które obiegło cały świat!

Alik Keplicz


środa, 25 stycznia 2012

Woda

Jak wiecie obiecałam sobie, że będę pić co najmniej 1,5 litra wody dziennie... problem w tym, że na samą myśl picia zwyklej wody robi mi się niedobrze! Nie lubię jej zapachu, ani smaku i byłoby mi cieżko przełknąć nawet łyka. Dlatego gimnastykuje się na wszelkie możliwe sposoby, aby umilić sobie to doświadczenie. W ciągu ostatnich tygodni moimi sprzymierzeńcami są wszelkiego rodzaju 100% naturalne skoncentrowane soki, tabletki musujące i cytryny. Zauważyłam, że z czasem potrzebuję coraz mniej dodatków smakowych. A także, przygotowanie kilku szklanek na raz powoduje, że mam je stale pod reką i sięgam po nie odruchowo, co znacznie pomaga wytrwać w moim postanowieniu! Ohh, czegoż się nie robi dla urody...


Poza tym, pogodę mamy ładną, temperatury bardzo przyjemne - gdyby nie te wiatry! Nie wiem jak długo wytrzyma jedyna palma, którą widzimy z okna - chwilami wygięta jest pod kontem 45 stopni! x


wtorek, 24 stycznia 2012

Piękno wewnętrzne...

"Najpiękniejsi ludzie jakich w życiu spotkamy, 
to ci, którzy doświadczyli straty, przegranej, cierpienia lub zmagali się z trudnościami, 
a mimo to wyszli z tego obronną ręką.
Osoby te są wrażliwe i doceniają życie,
są uprzejme, litościwe i zainteresowane losem innych.
Ludzie nie stają się piękni ot tak!"

I & M Garmash

niedziela, 22 stycznia 2012

Domowe kino ♥

Abonament serwisu Netflix, który kosztuje nas tylko $7,99 (około 25 zł) miesięcznie, pozwala na oglądanie nieograniczonej ilości filmów i seriali dostępnych natychmiastowo przez internet lub czasami, w przypadku mniej popularnych filmów, przesłanych pocztą na DVD. Jest to naprawdę świetna sprawa i trafnie wydane pieniądze! Netflix pozwala usiąść we własnym fotelu, z lampką wina i czekoladkami i obejrzeć czasami nawet kilka filmów tygodniowo! W serwisie dostępna jest ogromna ilość filmów, niestety rzadko kiedy polskie produkcje, nad czym ubolewam, ale przecież nie można mieć  w s z y s t k i e g o... Nie sposób byłoby wspomnieć o wszystkich obejrzanych filmach osobno, dlatego przedstawiam zestawienie z ostatnich kilku miesięcy:


W skali 1 (strata czasu) - 5 (uwielbiam), filmy przeróżnych gatunków, obejrzane po angielsku lub z angielskimi napisami, dla pewności podaje oba tytuły

2: Druhny/Bridesmaids, Dwóch gniewnych ludzi/Anger management, Kac Vegaz w Bangkoku/Hangover 2

3: O północy w Paryżu/Midnight in Paris, Psychoza/Psycho (1960), Dostawa na telefon/Outsourced, Uwolnienie/Deliverance (1972), Czarny Łabędź/Black Sawn, The Company Men, Królowa Kukurydza/King Corn, Pozwól mi wejść/Let me in, Coco avant Chanel, Eat pray love/Jedz módl się i kochaj, Niewidoczni/Dirty pretty things

3+: Co nas kręci, co nas podnieca/Whatever Works, Śniadanie u Tiffaniego/Breakfast at Tiffany's, Basen/The Swimming Pool (1969), Logorama, Julie i Julia, Miłość! Nie przeszkadzać!/Priceless, Szalone serce/Crazy Heart, Wielkie nadzieje/Great Expectations (1998), Niedościgli Jonesowie/The Joneses, About a boy/Był sobie chłopiec, Kac Vegas/Hangover

4: Siostry Magdalenki/The Magdalene Sisters, Most/The Bridge, Wszystko w porządku/The kids are all right, Wyznania Gejszy/Memories of Geisha (książka jeszcze lepsza!), Między nami/Entre Nos, 500 dni miłości/500 Days of Summer, Spekulant/Rouge Trader, Niczego nie żałuję/La Vie En Rose, Pollock (2000), Solista/The Soloist, Hugh Hefner: Playboy, activist, rebel, Jak zostać królem/The King's speach, Była sobie dziewczyna/An Education, Trade (2007), Anatomia kryzysu/Inside Job, Smak życia/L'auberge espagnole, Alicja w Krainie Czarów (2010), Casino Royale (2006), The Battle of Algiers, Che

4+: Absolwent/The Graduate (1967), Życie na podsłuchu/The Lives of Others, Ojciec Chrzestny/The Godfather, Vicky Cristina Barcelona, Wyjście przez sklep z pamiątkami/Exit through the gift shop, Mała Brytania/Little Britain, Technicy Magicy/The IT Crowd, Frida (2002), Bill Cunningham New York, To właśnie Anglia/This is England, Miasto gniewu/Crash, Życie jest piękne/Life is beautiful, Ciekawy przypadek Benjamina Buttona/The curious case of Benjamin Button

5: Ghandi (1982), Pamiętnik/The Notebook (mój najukochańszy, od lat doprowadza mnie do łez!), Fast Food Nation, Billy Elliot



Co polecacie obejrzeć na podstawie filmów które lubimy?

sobota, 21 stycznia 2012

Złote łańcuchy

Spodobały mi się bardzo ciężkie, grube naszyjniki ze złota, które są "dodatkiem rozpoznawczym" niektórych blogerek. Już jakiś czas temu kupiłam pierwszy (grubszy), a dzisiaj udało mi się dobrać drugi (cieńszy). Są one świetnym dodatkiem dla osób, które ubierają się prosto i klasycznie, ale nie chcą przez to być nudne!

Oba były przecenione - za jeden zapłaciłam 1/2, a za drugi 1/4 oryginalnej ceny!




Alexandra z HRH Collection






a na końcu ja - który sposób preferujecie?
Jestem ciekawa czy w ogóle podoba Wam się taka ciężka biżuteria? x



piątek, 20 stycznia 2012

Ból głowy na życzenie...

Zeszłej nocy nie mogłam zasnąć aż do 4.30. Powodem była oczywiście głowa pełna urojonych zmartwień i gdybań. Naczytałam się dużo o strukturze egzaminu GMAT (do którego muszę podejść za kilka miesięcy, jako warunek podjęcia studiów na kierunku MBA), cały wieczór spędziłam na porównywaniu dostępnych materiałów przygotowawczych. Wydaje mi się, że kluczem do sukcesu są wrodzone umiejętności (logiczny i analityczny umysł) oraz wiedza nabyta na przestrzeni lat (podstawy matematyki, j. angielski na poziomie wysokozaawansowanym - native speaker, kompozycja esejów). Jedno jest pewne - nikt nie byłby w stanie w kilka miesięcy przygotować się do tego testu od zera. Ja nie potrzebuję wyniku na zabójczym poziomie, ale powodem moich zmartwień jest to, że póki co, nie jestem w stanie oszacować jak rozległa jest moja dotychczasowa wiedza i ewentualnie jak długo zajęłoby jej uzupełnienie. Nie powinnam się martwić na zapas, bo może wcale nie muszę się wiele douczyć, a moje perspektywy nawet po zaniechaniu tegoż wyzwania są całkiem niezłe, ale cóż, taka już moja natura... 

Mam nadzieje, że woda z cytryną, ciepła herbatka i dobre śniadanie postawią mnie dziś na nogi! Proszę dajcie mi znać o jakichkolwiek własnych doświadczeń związanych z GMAT!





"Jeżeli na początku pomysł nie jest absurdalny, nie ma dla niego nadziei" [ Albert Einstein ]

czwartek, 19 stycznia 2012

Obiad na mieście + więcej niespodzianek

Mamy dzisiaj piękny dzień! Postanowiłam wykorzystać to w 100% i wybrałam się z koleżanką na obiad. Ona także dopiero wróciła ze świątecznego wyjazdu, więc obie rozpoczynamy ten rok z małym opóźnieniem! Ze swoich podróży przywiozła nam kolejną niespodziankę - angielskie konfitury zakrapiane alkoholem słynnej marki Wilkin & Sons. Hmm... czyżby zapowiadało się wykwintne śniadanie podane do łóżka w sobotni poranek? x

Tunika we wzór paisley... z TJMaxx, bez marki



środa, 18 stycznia 2012

Powrót na uczelnię + kolejna niespodzianka

Nowy Rok zaczął się powoli i leniwie. Przez pierwsze dwa tygodnie wciąż mieliśmy długoterminowego gościa, więc cieżko nam było trzymać się codziennej rutyny, a zajęcia na uczelni rozpoczęły się dopiero w tym tygodniu.
Jak zwykle było mi ciężko zdecydować się na jakie wykłady chciałabym chodzić, ale ostatecznie wybrałam finanse dla managerów i ekonomię biznesową. Oba przedmioty wydają się bardzo ciekawe, ale także zapowiadają dużo nauki. Nie mogę się doczekać kiedy poznam moich wykładowców, ponieważ zwykle są oni szalenie interesującymi i inteligentnymi ludźmi. Przebytanie w ich otoczeniu dodaje mi skrzydeł!
Poza tym, moja obsesja  d a w a n i a  prezentów zbiera ostatnio swoje żniwo, ponieważ niektórzy obdarowani postanowili odpłacić się tym samym! Po dogłębnym oszacowaniu naszych potrzeb i braków, nasz długoterminowy gość postanowił sprawić nam na do widzenia jakże praktyczny prezent jakim jest - patelnia. Znacznie większa od tej, którą obecnie posiadamy, na pewno nam się przyda - szczególnie kiedy mamy gości! x


I jak tu nie lubić praktycznych prezentów?

wtorek, 17 stycznia 2012

Netflix: "Wyjście przez sklep z pamiątkami"

Idea filmu francuskiego ekscentryka o tajemniczym grafficiarzu Banksy nieumyślnie przeobraża się w film, który sam Banksy nakręcił o Francuzie i jego poczynaniach w kręgach popkultury. "Wyjście przez sklep z pamiątkami" (ang. Exit Through the Gift Shop, 2010) to film, który prowokuje do przemyśleń gdzie tak naprawdę leży granica pomiędzy sztuką współczesną, a komercyjnym kiczem i bezwartościową sztuką masową. Znając prowokacyjną naturę ulicznego artysty Banksy, wielu krytyków podejrzewa, że film należy do gatunku mockumentary (ang. mock + documentary), czyli jest konfabulacją bardzo wiarygodnie improwizującą współczesny światek sztuki oraz kontrowersyjną postać Mr. Brainwash (pl. Pana Pranie Mózgu), jednak wiele osób wierzy, że jest to autentyczny film dokumentalny.
Podsumowując, film to dobitny obraz bezkonkurencyjnej siły pieniądza, masowego prania mózgu oraz tego, że żyjemy w czasach kiedy  d o s ł o w n i e  każdy może być sławny przez 15 minut. Oceniam na 4+ (z 5 możliwych) i gorąco polecam objerzeć! Jest to jeden z moich ulubionych... x









"Najcięższe przestępstwa wszech czasów nie są popełniane przez ludzi, którzy łamią zasady,
ale przez tych, którzy się do nich dostosowują.
To ludzie, którzy słuchają rozkazów zrzucają bomby i masakrują wioski." [ Banksy ]

poniedziałek, 16 stycznia 2012

Kickboxing cardio i Kung Fu tofu

Dzisiejszy dzień wydawał się kręcić wokół sportów walki... Widok tłumów na siłowni ustawiających się w kolejce do klasy fitnessu niespodziewanie spowodował, że ja również pokusiłam się w niej uczestniczyć! Trafiłam akurat na Kickboxing i musze przyznać, że mimo zwolnionego tempa z powodu nieznajomości ruchów - naprawdę dostałam w kość! 
Po drodze do domu wstąpiliśmy do sklepu, żeby kupić coś na kolację i nie wiedzieć czemu okazało się, że nasze ulubione tofu jest teraz reklamowane przez Pandę Kung Fu w osobie własnej (czasami naprawdę fascynują mnie specjaliści od marketingu, marzę o dniu, kiedy mogłabym spotkać niektórych z nich i zapytać: "Czemu?").

A tak przy okazji, odkryłam i zawładnęłam tajnikami sztuki pstrykania lustrzanych autoportretów - od teraz będzie mnie więceeeeej! x

Koszulka Billabong, szorty... bez marki


Tofu w sosie fistaszkowym z ryżem

niedziela, 15 stycznia 2012

Piątkowe popołudnie w Malibu

W Malibu do tej pory byłam jedynie przejazdem, dlatego bez zastanowienia zabrałam się z moim ukochanym, podczas gdy on musiał się tam stawić na spotkanie służbowe. Miałam około 4h na spacer po plaży, zakupy i czas tylko dla siebie, po czym wybraliśmy się razem do kina i na kolację...




Malibu to malutkie miasteczko na wybrzeżu oceanu, w którym panuje spokojna, swojska, a zarazem luksusowa atmosfera. W centrum można znaleźć prywatne butiki ze średniego i wyższego przedziału cenowego, jest też kilka wszechobecnych sieciówek, urocze jednak dość drogie restauracje i małe kino. Plaża i molo są także popularne zarówno wśród miejscowych jak i turystów. W oddali, na wzgórzach można zobaczyć budynki prywatnego uniwersytetu Pepperdine.






Z reguły wiem, że Amerykanie dają i oczekują wielu komplementów. Nie krępują się głośno i bezpośrednio wygłaszać swoich pozytywnych spostrzeżeń na temat wyglądu innych, co czasami naprawdę potrafi umilić dzień! Niestety przekonałam się też, że im droższa i bardziej ekskluzywna okolica/ sklep/ restauracja, tym więcej komplementów można się spodziewać, tak jakby były one wliczone w cenę... Ilość, z którą musiałam się zmierzyć w Malibu mnie przytłoczyła! Aż musiałam się sfotografować, żeby po ochłonięciu spojrzeć na siebie jeszcze raz, obiektywnym okiem... Hahahha

...a na sobie miałam sukienkę New Look, marynarkę H&M, pasek Ralph Lauren i szaliczek bez marki -
wszystko upolowane na wyprzedażach J

buty Anne Klein





Romantyczna kolacja we dwoje, koktajl, stolik z widokiem na ocean, zachód słońca... 
Żyć nie umierać! 


piątek, 13 stycznia 2012

Paragon na wagę złota

Od jakiegoś czasu zaczęłam przywiązywać coraz większą wagę do wszelakich rachunków i paragonów. Zaczęło się od rzetelnego zbierania (zawsze w jednym miejscu, posortowane według daty zakupu) paragonów ze sklepów w centrum handlowym, po to głównie, aby w razie czego moć zwrócić kupione rzeczy, bo jak się przeważnie okazywało paragony rzeczy, które chcieliśmy zwrócić wsiąkały jak kamień w wodę! Do tego doszły rachunki głównie na potrzeby rozliczeń mojego ukochanego z firmą. A ostatnio podłapałam także zwyczaj zatrzymywania, bynajmniej do czasu kiedy mam okazję je przejrzeć, paragonów ze sklepów spożywczych, których nigdy wcześniej nie brałam nawet od ekspedientkek, a jeżeli już to wyrzucałam do pierwszego lepszego śmietnika, uważając je za mornotrawienie papieru...

Jak się szybko okazało to był mój wielki błąd. Już podczas kilku pierwszych tygodni wyszły na jaw "pomyłki" w naliczaniu ceny, oczywiście  z a w s z e  na naszą niekorzyść. Niby niewielkie sumy, ale razem wzięta częstotliwość pomyłek i częstotliwość robienia zakupów spożywczych, według mnie znacznie potęguje sprawę. Tak więc przekonaliśmy się, że nagminne są problemy choćby z rozróżnianiem podobnych produtków z różnych przedziałów cenowych (np. zwykłe zielone jabłka $0,88/lb, organiczne zielone jabłka $3,99/lb) lub produktów, które tylko wyglądają podobnie (kasza jaglana $0,99/lb, quinoa $4,50/lb), naliczaniem większej ilości produktów niż zakupione w rzeczywistości, reklamowanej ceny promocyjnej, cen według ofert np. 3 za $10 albo kup jeden, dostań drugi za darmo... 

Ogólnie rzecz biorąc okazało się, że nagminne są problemy z naliczaniem cen, które widnieją na produktach, półkach lub ofertach, cen, które chcemy zalacić. Niestety możemy się o tym przekonać jedynie mając nawyk sprawdzania paragonów! Także sprwdzajmy Drodzy Państwo! Szybko nam się to opłaci x

Lubimy szpinak, ale jesteśmy w stanie zjeść jedynie 1 pęczek tygodniowo - a nie 11!
Można dostać zawrotu głowy od samego wyboru... a co dopiero sprawdzania cen!

Jednak niektóre znaleziska w supermarkecie są bezcenne J


środa, 11 stycznia 2012

Muzealnie

I przy okazji dziele się tym co miałam na sobie podczas naszej wizyty w muzeum. To co lubię najbardziej - czyli stonowane kolory, mieszanina tkanin... biel, popiel, czerń, jedwab, wełna, skóra...


artystyczne ujęcie J 



Skórzana kurtka: TKMaxx | Wełniany sweter: H&M | Jedwabna bluzka: All Saints | Białe spodnie: Calvin Klein | Mokasyny: Anne Klein

J. Paul Getty Museum

Muzeum ufundowane przez amerykańskiego milionera Paula Getty'ego jest domem dla wielu słynnych dzieł sztuki i bezpłatnie udostępnia wgląd do całej swojej kolekcji, co czyni je jedną z najpopularniejszych atrakcji Los Angeles. Kilka zdjęć z naszej niedawnej wizyty...



Budynki, w których mieści się Jean Paul Getty Museum zaprojektował w 1997 architekt Richard Meier. Ze względu na niedostępne położenie, można do nich dotrzeć jedynie za pomocą kolejki jednoszynowej. Rekompensatą, i prawdopodobnie głównym powodem, dla którego wybrano tą lokalizację są przepiękne widoki roztaczające się na miasto, góry Santa Monica i Ocean Spokojny.






Moim ulubionym motywem architektonicznym są ściany i posadzki wykładane przepięknymi jasnymi kaflami z trawertynu. Ohh już je sobie wyobrażam w mojej przyszłej kuchni... 






Ulubione dzieła sztuki to:

1.Niezmiennie od kiedy pierwszy raz zobaczyłam ten obraz! "Wiosna" (1894) Lawrence Alma-Tadema
Uwielbiam za lekkość, kobiecość i detale... 



2."Wazon z kwiatami" (1722) Jan van Huysum - Ta precyzja! Kwiaty naprawdę wyglądają jak żywe




3.Mam do niego sentyment "Skaleczona stopa" (1909) Joaquin Sorolla y Bastida - Obraz oddaje błogą atmosferę lata tak umiejętnie, że można niemalże przeoczyć tytułową sytuację


Moją uwagę przykuły także...