1 + 1 = 4: Poród

Z perspektywy czasu wydaje mi się, że będąc w ciąży, przywiązuje się nieproporcjonalnie wiele uwagi do kwestii porodu. Uważam, że warto być świadomym dostępnych opcji i orientować się w możliwych scenariuszach wydarzeń, ale moim zdaniem zdobywanie wiedzy dotyczącej tego, co  p o  porodzie jest o dużo bardziej produktywne. Przebieg porodu tak naprawdę jest w rękach lekarzy i losu - sama kobieta ma raczej niewielki wpływ na to, jak on się ostatecznie potoczy.

Swoją drogą zastanawiam się, jak to się stało, że w ciągu tak długiego okresu ewolucji, narodziny dziecka są wciąż tak fizycznie traumatycznym i stosunkowo niebezpiecznym procesem?

Z racji, że ciężko przechodziłam ciążę (którą większość kobiet się fascynuje), naprawdę bałam się porodu (który zdaje się przerażać nawet kobiety, które pozytywnie wspominają ciążę). W dodatku do ostatniej chwili nie wiedziałam, czy odbędzie się on siłami natury, czy przez cesarskie cięcie - w przypadku ciąż bliźniaczych lekarze rekomendują poród naturalny, ale również istnieje podwyższone ryzyko nieplanowanego cesarskiego cięcia (które ostatecznie przeszłam). Musiałam przygotować się więc mentalnie na obie ewentualności.

Niestety udało mi się donosić tylko do 34 tyg 6 dnia. Nie wiem, i zapewne nigdy się nie dowiem, ile było w tym naszej winy... Mimo, że często słyszy się o "domowych metodach" wywołania porodu (jedną z nich jest ostre jedzenie), nie braliśmy tego na poważnie. Tak więc pewnego wieczoru mój ukochany zaserwował mi kebab z kurczaka doprawiany papryką cayenne/pieprzem kajeńskim. Nie wydawało mi się, że danie było jakoś specjalnie pikantne. Kilka godzin później odeszły mi wody.

Przed i po.

Pobyt w szpitalu wspominam bardzo dobrze. Jak można było się spodziewać wyposażenie i obsługa są na bardzo  wysokim poziomie - zaserwowano nam nawet uroczystą kolację dla dwojga! Samego porodu niestety nie pamiętam, ponieważ znieczulenie, które dostałam (ang. spinal block, pl. znieczulenie podpajęczynówkowe) było dla mnie za słabe, anestezjolog kilkakrotnie dokładał inne leki wspomagające, co w końcu mnie uśpiło.

W ostatecznym rozrachunku bardzo się cieszę, że moja ciąża zakończyła się cesarskim cięciem. Lekarz zdecydował, że tak jest najbezpieczniej dla dzieci, które ważą poniżej 2,5 kg. Byłam zaskoczona, że brałam leki przeciwbólowe tylko przez pierwsze 3 dni podczas pobytu w szpitalu, a z drugiej strony nie mogłam uwierzyć jaka byłam tym wszystkim wycieńczona i śpiąca! Cieszyłam się w duchu, że za drzwiami nie wystaje kolejka rodziny i znajomych. Zapadł mi w pamięć ten post Tekstualnej [KLIK]. Dobrze jest móc poświęcić ten czas na odpoczynek i regeneracje sił.

Jeżeli chodzi o kwestie finansowe to Stanach nie istnieje państwowa służba zdrowia, dlatego po każdej wizycie w szpitalu pacjentowi zostaje przedstawiony rachunek - ci, którzy mają prywatnie opłaconą polisę, odsyłają go firmie ubezpieczeniowej, a ci, którzy są nieubezpieczeni muszą pokryć go z własnej kieszeni. W moim przypadku cena za poród, 3 dniowy pobyt w szpitalu i 11 dniowy pobyt bliźniaków w inkubatorach wyniosła prawie 20 tys. dolarów! Taki system zdrowotny to ogromny minus tego kraju. Bardzo irytuje mnie, kiedy w Polsce narzeka się na państwową służbę zdrowia, bo ludzie nie zdają sobie sprawy jak tragiczna w praktyce jest tutejsza alternatywa. Nieubezpieczeni ludzie czasem tracą cały dorobek życia na opłaty medyczne. Ale to już temat na całkiem inną dyskusję... x