Po co komu śnieg, ważne, żeby górka była J
|
Mój piękny naturalny wieniec przed domem |
|
Nasza kalifornijska noworoczna tradycja - śledzenie Rose Parade na żywo w Pasadena |
|
Szyszki na naszym stole wigilijnym |
|
Świąteczna serwetka choinka, bardzo łatwo zrobić |
|
Wiem, że u wszystkich było to samo, ale i tak się pochwale
Wypróbowałam dobry przepis na bezmięsny bigos z Jadłomanii [KLIK] |
|
Wyczekany prezent - maszynka do robienia makaronu z cukinii, wychodzi super spaghetti! |
|
Świąteczna lektura w duecie idealnym |
|
Coś na przebudzenie w pracy po godzinach |
|
Mieliśmy dużo czasu na lokalne wycieczki |
|
i spacery |
|
Mama oficjalnie |
|
i nieoficjalnie! |
Po raz pierwszy w życiu mam poczucie, że w Nowym Roku po prostu mogę pozwolić wszystkiemu być. Być tym, czym jest. Mojej rodzinie i pracy, moim przekonaniom, zwyczajom i znajomościom. Nie mam potrzeby niczego na siłę rozpoczynać, zakańczać, ani zmieniać. Życzę sobie, żeby wszystko postępowało z impetem i w kierunku nadanym w chwili rozpoczęcia; żeby najzwyczajniej w świecie z dnia na dzień brnęło naprzód przez kolejne etapy. Życzę sobie, żeby cieszyć się moja codziennością bardziej niż kiedykolwiek, ponieważ bardziej niż kiedykolwiek od-zwierciedla ona podjęte przeze mnie decyzje, efekty mojej pracy i moje zdecydowanie względem tego, czego tak naprawdę w życiu chcę.
A Wy?
Dopisek: i cudne życzenia noworoczne od P. Jacka Walkiewicza [KLIK], którego już nie raz cytowałam na blogu
A ja Ciebie podziwiam. Po prostu. Sama jestem teraz w nieciekawej sytuacji, w miejscu, w którym nie chcę być. Mam wrażenie, że wszystko jest nie tak i pod górkę. Wierzę jednak, przynajmniej się staram, że to nie będzie trwać wiecznie, ten stan.
OdpowiedzUsuńDorotko jestem ciekawa czym się zajmujesz zawodowo, bo widzę mnóstwo tabel i analiz... Jak to jest z nadgodzinami w Twojej pracy, czy często zostajesz w pracy dłuzej? U mnie niestety to stały element pracy i zastanawiam się przykładowo jak jest u Ciebie, bo napisałaś pod zdjęciem z komputerem "Coś na pobudzenie w pracy po godzinach"
OdpowiedzUsuńZa takie sloneczne Swieta nie jeden oddal by gore sniegu :) Piekne foty!
OdpowiedzUsuńJa też pozwalam biec wydarzeniom w swoim tempie.
OdpowiedzUsuńPiekne zdjęcia :)
Ja też pozwalam biec wydarzeniom w swoim tempie.
OdpowiedzUsuńPiekne zdjęcia :)
Witam Pani Doroto,
OdpowiedzUsuńJestem nowy na blogu, i muszę powiedzieć z zawstydzeniem że pani zazdroszczę. Mam 17 lat i moim ogromnym marzeniem są studia(może nawet w przyszłości zamieszkiwanie)w USA. Bardzo zaciekawiłem się Pani blogiem,tym bardziej że jest tu opisanych wiele spraw dotyczących owego wyjazdu. Kiedy przeanalizuje wszystko na ten temat,na pewno się do Pani odezwę z masą pytań z nadzieją o pomoc. Na razie chciałbym tylko pozdrowić i podziękować za informacje które bardzo mi się przydadzą w realizacji marzeń :))
Świetne fotki :)
OdpowiedzUsuńwspaniały wpis!
OdpowiedzUsuńNiesamowicie wartościowy wpis. Super
OdpowiedzUsuńTen wpis jest bardzo ciekawy
OdpowiedzUsuń